Post 10
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ Ή ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ?
Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των παιδιών με Δυσκολίες Μάθησης (ΔΜ) αυξάνεται σταθερά. Γεγονός που κατά κύριο λόγο οφείλεται στη βελτίωση των ψυχομετρικών / ψυχοτεχνικών μέσων της επιστήμης, αλλά και στην αύξηση του ενδιαφέροντος και την εγκυρότερη και υπεύθυνη ενημέρωση των γονιών για την αποτελεσματικότερη εκπαίδευση των παιδιών τους.
Οι Δυσκολίες Μάθησης (ΔΜ) αφορούν μια ευρεία κατηγορία παιδιών με:
– διαταραχές στη γλώσσα
– διαταραχές στην ομιλία
– διαταραχές στην ανάγνωση
– δυσκολίες σχετικές με την επικοινωνία (Kirk, 1972)
Οι διαφορές που παρουσιάζουν στον γνωσιακό τομέα τα παιδιά με Δυσκολίες Μάθησης είναι μεγάλες. Αφορούν παιδιά με κανονική ή/και ανώτερη νοημοσύνη που τις περισσότερες φορές δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε άλλους λειτουργικούς τομείς. Παρουσιάζουν ελλείμματα και καθυστερήσεις στην απόκτηση σχολικών (ακαδημαϊκών) δεξιοτήτων και γνώσεων σε ένα ή/και παρά πάνω γνωστικούς τομείς.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι πιθανό να εμφανίζουν:
1. Επιβράδυνση της ομιλίας
2. Δυσκολίες αντίληψης του εαυτού τους και άλλων αντικειμένων στο χώρο
3. Κατανόηση του περιεχομένου της ομιλίας
Διακρίνουμε τρείς ομάδες παιδιών με Δυσκολίες Μάθησης:
– Παιδιά με νοητικό έλλειμμα (Ν.Υ). Σε αυτή την κατηγορία εμφανίζονται γενικευμένα δυσκολίες στο σύνολο των μαθημάτων του σχολείου.
– Παιδιά με Δυσλεξία. Εμφανίζουν ανώτερες ή κανονικές ικανότητες για μάθηση αλλά ταυτόχρονα μειωμένη ή χαμηλή επίδοση σε ορισμένα μαθήματα του σχολείου.
– Παιδιά με συναισθηματικά ή ζητήματα συμπεριφοράς που είναι πιθανό να εμποδίζουν την μαθησιακή τους διαδικασία και οδηγούν στην χαμηλή σχολική τους επίδοση.
Οι αιτίες που είναι υπεύθυνες για τις Δυσκολίες Μάθησης μπορεί να είναι:
– περιβαλλοντικοί και συναισθηματικοί παράγοντες (κύρια αίτια)
– γενετικοί, νευρολογικοί
– γνωστικοί
– αναπτυξιακές-εξελικτικές δυσλειτουργίες ή επιβραδύνσεις σε δομές του εγκεφάλου που είναι απαραίτητες για τις ανώτερες γνωστικές διεργασίες.
Λυμπριτάκης-Χριστοφοράτος Παναγιώτης
Λογοθεραπευτής